Olá
vrienden,
Wat een
drukke week... Ik mocht in Santana twee Engelse lessen meevolgen in de school
waar ik voortaan mee zou helpen met zowel Engelse les als de lopende projecten. De professora inglês kan best goed Engels
praten- maar de leerlingen kunnen dan precies toch echt niet veel Engels.
Ze
moesten dan weer wél een presentatie geven over global warming, waarbij ze
zowel Engels als Portugees moesten gebruiken.
Loudes -engelse lerares- en ik |
Leerlingen
hier zijn super vriendelijk, willen allemaal een knuffel, een kus of ‘toch
tenminste een foto’.
Het
contrast met Salgado is wel groot. De leerkracht Engels kan eigenlijk geen
Engels; de leerlingen hier staan onder minder fel gezag/autoriteit (doen wat ze
willen). Na mijn eerste les Engels (4x 50 minuten) was ik dan ook stikop.
Hoewel ze wel graag Engels willen leren, geven ze het tamelijk snel op als het
niet lukt. Ook niet iedereen wilt meedoen: sommige zitten gewoon op hun gsm
spelletjes te spelen. Als je dan vraagt om mee te doen of om iets te herhalen,
schudden ze hun hoofd gewoon ‘nee’ en dat is het dan. Je merkt het ook wel echt
in de lessen: ieder doet zijn ding- wie wil volgen, volgt.
Wie niet wil volgen,
krijgt geen aandacht en heeft dan maar pech. Voor mij was het dus heel
vermoeiend, aangezien ik erop stond dat iedereen meedeed. Ik wil ook graag alle
namen kennen, van alle leerlingen en vond dan ook de perfecte manier om dit te
kunnen doen
school Salgado |
En dan: het
weekend! Hoe zit een weekend er eigenlijk uit in Poco Salgado??!
VRIJDAGAVOND:
Opeens zegt je gastmama: ‘kom je mee naar é&é)!é ?’ (dat is het probleem:
je kunt geen Portugees genoeg om alles te kunnen volgen, dus is het vaak gewoon
knikken en meegaan.) En dan blijkt dat heel het dorp ‘meegaat’, en dan blijkt
dat er eigenlijk in al die tijd een soort van ‘buurthuis’ was waar de
dorpbewoners maandelijks samen komen om spelletjes te spelen.
Spelletjes:
kaarten (soort van presidenten, maar dan zijn de beste kaarten 3 2 en 1),
estafette met limoen op een lepel, zakspringen, domino, bingo (echt een topper
hier) en uiteraard dansen!
ZATERDAG:
In de voormiddag is het catechese voor de kinderen. Dit gebeurt vanaf twee jaar
voordat ze hun plechtige communie hebben.
’s Middags doen we een dutje en werk ik aan het spel voor scouts op zondag. Dan komen de kinderen mij meestal halen om mee voetbal te spelen, totdat we merken dat het nog te warm is om te spelen- om dan bij iemand zijn thuis in de hangmat te hangen en mee kinderprogramma’s te kijken. Dan koelt het eindelijk af en spelen we wat verder. Tegen de avond ga ik naar één van de vier (!) barren van Poco Salgado om daar wat te hangen met de jongeren. Ondertussen krijg ik hier al een beetje gitaarles, dansles en binnenkort ook motor- les J. Dan drinken we ene – of ik trakteer hen eentje want ze zijn meestal blut- en kaarten we wat. De avond begint dan met twee meisjes, twee jongens en ik en eindigt uiteindelijk met zo goed als het hele dorp die even een babbeltje komt slaan.
ZATERDAGNACHT/
ZONDAGOCHTEND:
Rond half
vijf werd ik opeens wakker- het was binnen aan het regenen! Eerst dacht ik:
just great. Twee seconden daarna: HOERA! REGEN!! Ik moet het gelijk met de
anderen beseft hebben want opeens kwam er van overal super harde muziek- ook
mijn gastouders draaiden hun stereo open. Ik liep even naar buiten om te zien
wat er allemaal gaande was- en de kinderen (jong en ouder) waren allemaal aan
het dansen!
Toch nog
even in bed kruipen....
nieuw vriendje |
ZONDAG: In
de ochtend alles klaarzetten voor.. SCOUTS! Uiteindelijk was er toch een mooie
eerste opkomst van 12 kinderen. Wat eigenlijk zeker genoeg is als je de enige
‘leidster’ bent.
Middag:
siësta tot ze me kwamen wakker maken- en ik me moest klaarmaken voor
é”çéz@)é& !! Alweer geen enkel idee wat ze bedoelden, maar ze zagen er
allemaal redelijk opgetut uit, dus dan doen we dat ook maar. De bus kwam ons
halen (héél het dorp blijkbaar alweer) en zo reden we richting Massapé. Ik
dacht dat het wel een feest zou zijn, tot we ergens aankomen in de middle of
nowhere net achter de stad met een groot voetbalveld.
supporters |
Bon, blijkbaar speelde onze ploeg uit vandaag tegen Massapé en tutten de vrouwen zich graag op om te gaan supporteren! Zalige locatie wel, tussen de bergen. Het waren twee matchen achter elkaar- en ze waren voorbereid. De cafébazin had gedacht aan een hele (stevige) picknick met shotjes whiskey, vodka, bier, snoepjes, koekjes, chips, ...
morgan freeman lookalike |
ik en manu |
Ook nog,
de tickets naar Rio, Iguazu, Brasilia EN Manaus (Amazone) zijn geboekt, hoera!
Liefs,
Laure